پاراموتور یکی از جذابترین انواع وسایل پرنده است که در رده فوق سبک لذت پرواز را به علاقه مندان هدیه نموده است. در ابتدای ظهور پاراموتور ، خلبانان با همان بالی که پاراگلایدر پرواز می نمودند اقدام به پرواز با پاراموتور می نمودند که این مطلب هنوز هم متداول است . البته چندی است سازندگان با تغییراتی سعی در دو منظوره کردن پاراگلایدرها نموده اند این بدان معناست که هم بتوان با آن ، پاراگلایدر و هم پاراموتور پرواز کرد. به نحوی که با تغییر رایزرها و قرار دادن تریم بر روی آن شرایط بهتری را برای پرواز با پاراموتور فراهم اورد . به بیان دیگر با افزودن تریم بروی رایزرها خلبان به این قابلیت دست می یابد که با باز کردن تریم و کم کردن زاویه حمله بتوان با سرعت بیشتری پرواز نمود البته با استفاده از اسپید سیستم می توان از حداکثر سرعت بال که سازنده و طراح، سازه و ایرفویل را برای ان سرعت و شرایط طراحی نموده ، بهره ببرد. که این نسلی از پاراپلایدر هاست که نام "نیمه رفلکس " بر ان نهاده شده است.
ولی نکته اساسی اینجاست ، درست است که با باز شدن تریم ها وکاهش زاویه حمله خلبان می تواند از سرعت بیشتری بهره مند شود یا علاوه بر آن از اسپید سیستم استفاده کند! اما و اما با کاهش زاویه حمله ، پایداری بال نیز کاهش می یابد که این بدان معناست که خلبان از همه این قابلیتها در شرایط اب و هوایی پایدار و بدون توربولانس استفاده کند یا در صورت استفاده در شرایط توربولانسی با حساسیت بیشتری روی بال دایو ها و سرج ها را کنترل نماید.
توجه: هرگونه کپی برداری از مطالب وبلاگ با درج نام وبلاگ انجمن هوانوردی شیراز بلامانع می باشد.